Kısa ama güzel bi hikaye ''Hüzünlü bir soyadı hikayesi''
'1934 yılında soyadı kanunu çıktı, her türk kendine bir soyadı alacaktı.
Herkes kendi soyadını kendisi seçtiği için insanların bütün gizli aşağılık
duyguları ortaya çıktı.Dünyanın en cimrileri 'eli açık', dünyanın en korkakları
'yürekli', dünyanın en tembelleri 'çalışkan' gibi soyadları aldılar.Bir mektup
yazabilecek zamanda ancak imzasını atabilen bir öğretmenimiz kendisine
'çevikel' soyadının almıştı.Irkçılığın yayıldığı günler olduğundan, özellikle
Türklüğü karışık olanlar ırkçılığı anlatan soyadlarını kapışıyorlardı. Her türlü
yağmada hep sona kaldığım için güzel soyadı yağmasında da sona kaldım.
Bana, ortada böbürlenebileceğim bir soyadı kalmadığından, kendime 'nesin'
soyadını aldım.Herkes 'nesin' diye çağırdıkça ne olduğumu düşünüp kendime
geleyim istedim.'
Üyeye Bela gelmez Admin Kızmadıkça,Admin Sinirlenmez Üye Azmadıkça
Ne kadar kibirli dursa da Bardağın önünde eğilir çaydanlık Öyleyse bu büyüklenme niye? Bu kibir bu gurur niçin? Mütevazi ol, hatta bir adım bile geçme gurur kapısından; Bardağı insan bunun için öper daima alnından…
Bir mum diğer bir mumu tutuşturmakla, ışığından bir şey kaybetmez...