Yanağina düşen kar tanesi eriyip dudaklarına indiğinde ve o bir damla serinliği biriyle paylaşmak istediğinde yüzünü rüzgara dön oradaıym.
Artık bulutlara yazıyorum hasretimi yağmur yağınca anlarşın seni ne çok özlediğimi!
Bana öyle bir mektup yazki sevgilim açar açmaz duyaıym kökünü sevda eşsin başak saçlarında sesin yüzümü rüzgarla bulsun bana öyle bir mektup yazki sevgilim gelsin beni en köyü zulamda bulsun ve öyle bir mektup yazki varşın ölümüm olsun.
Hasretin öldürdü beni ! Şimdi geceler çaresiz, geceler sensiz, bir öpüşten daha sıcak şimdi yağmur damlası gelip konar dudaklarıma sessiz. Şöylemiş miydim hasretin öldürdü beni hıç sebepsiz.
Uçurumun kenarında da olsan sırf hayata gıcıklık olsun diye gülümse.
Tahammülüm kalmadı seni böyle severken sensizliğe!
Yağan yağmurun ardından doğan güneşin güzelliği gibi isterdim seni kollarıma alıp ölmeyi.
Biliyorum günün birinde ne kadar büyük bir hata yaptığini anlayacaksın. Ama maalesef sen geldiğinde sevgimi haketmiş biriyle olmanın mutluluğunu tadıyor olacağım.
Affetmek en büyük intikamdır..
Sevilmeye laıyk olan ancak sevmesini bilendir.
Sen çölde açan bir gül olsaydın inan seni soldurmamak için gözyaşlarımla sulardım.
Hiç kimsenin yağmurun bile böyle küçük elleri yoktur.
Hasret kapımda nöbetler tutuyor sevgilim uzak bir şehirde gözlerim onu arıyor. Bir kuş olup gitsem aşsam şu enginleri, varsam senin yanına öpsem doyasıya koklasam.
Hani o gün beni anlayan sen gitmiştin ya seni başkalarında aradım ama yoktu beni senin kadar anlayan, yine de üzülme çünkü ben seni sensiz de sevebiliyorum.
Aşka meyli olmayan kanatsız kuş gibidir. Vah ona!
Güzelsin şirinsin, şahanesin. Çektiğim çileye tek bahanesin. Melek mi şeytan mı bilmem ki nesin. Tuzaktan tuzağa atsan da olur. Ben seni seviyorum. Sen sevmesen de olur.
Sen en büyük sevgiyi hakedecek kadar mükemmel ama herkesin sevmeyi hakedemeyeceği kadar özelsin.
Bir gün güneş doğmaıy, ay batmaıy unutursa ben de seni unutacağım...
Bugün seni dünden çok yarından az seveceğim.
Seni günde bir defa düşünüyorum o da 24 saatime maloluyor.
Sanma ki ismini bir başkası silecek seninle başladım seninle bitecek.
Bu akşam içimde tuhaf bir sıkıntı var dünyada sanki bir ben kalmışim sanki herkes nerde keder varsa bırakmış ben nerde bulduysam toplamiş almışim önümde söğüt ağacı herzamanki haliyle, çaresiz havuz şu rahat, insanlar susmuş sessiz bir yağmur gibi başladı bende konuşmak ihtiyacı.
Ben seni unutmak için sevmedim ama ne için sevdiğimi unuttum.