Devil May Cry 4 | 2008 | Pc Download Link | 5 Alternative Down
Min. Sistem:
Pentium 4 ya da eşdeğeri, 512 MB RAM, GeForce 6600 ya da eşdeğeri, 8 GB HDD alanı, Windows XP/Vista
Nero ile en büyük macera
Birçok sevdiğim yapımcı vardır, ama nedense Capcom’un yeri hep benim içimde farklı oldu. Gerek Resident Evil serisi, gerek Onimusha serisi olsun hep sevdiğim tarzda ve atmosferiyle ilgi çekici harika yapımları, biz oyun severlere sundular. Devil May Cry (DMC) da bu sevilen seriler arasındaki yerini aldı. DMC gotik tasarımı, aksiyonu, hızlı oynanışıyla birçok oyuncu tarafından sevildi. Yapımın içeriği, kurgusu ve oynanışından farklı olarak karakteri de ön plandaydı. Alaycı, komik, karizmatik ve asla pes etmeyen Dante, oyun dünyasının en sevilen karakterlerinden biri oldu. Kendine ait mizahı bunda en büyük etkenlerden biriydi. İkinci oyun fiyaskoydu, doğruya doğru büyük bir hayal kırıklığı yaşatmıştı. Birinci oyunu mumla aramıştık. Ancak DMC üçüncü oyunla birlikte bel kemiğini düzeltti. En önemlisi bu sefer Dante’nin karşısında ikiz kardeşi Vergil vardı. Özellikle Vergil’le olan son karşılaşma nefes kesiciydi. En sevdiğim oyun sahnelerinden biri de bu dövüştür. Üçüncü oyundan sonra DMC 4 adı duyulmaya başlandı. DMC 4 birçok açıdan merak ediliyordu. Oyunla ilgili ilk verilen bilgiler biraz ön yargılı yaklaşmaya neden oldu. Birincisi DMC 4’ü ikinci oyunu yapan ekip hazırlıyordu, ikincisi bu sefer Dante yerine Nero adında farklı bir karakter esas oğlandı. Bu iki sebep serinin benim gibi müdavimleri için hayal kırıklığı oldu. Aradan geçen zaman içinde yapım yeni nesil konsollara çıktı ve gerçekten iyi bir oyun olduğunu da kanıtladı. Böylece ön yargı bulutları da kalkmış oldu.
Şeytan avı
DMC 4, en başta sadece PS3 için duyurulmuştu. Ancak sonradan X360 ve PC versiyonları da Capcom tarafından onaylandı. Oyunun konsol versiyonları Şubat ayında raflardaki yerini aldı, ancak PC versiyonu daha port edilmekte olduğundan dolayı daha geç piyasaya sürüldü. Hatta tam sürümden önce bir tane de demo yayınlandı ki, demo Capcom’un port işini kıvırdığının kanıtıydı. Çünkü firmanın daha önceki yapımlarda PC portları kötü oluyordu. Lost Planet’in PC versiyonu çoğu sistemi kastırmıştı. Ancak sonradan gelen yamalarla daha elle tutulur hale gelmişti. Ancak DMC 4’ün daha demosunda optimizenin iyi yapıldığı belliydi. PC versiyonuyla ile ilgili ilk önemli nokta zaten burada kendini belli ediyor. Oyun demosunda belli olduğu gibi çok iyi bir şekilde port edilmiş ve çoğu sistemde oynanabilecek kadar güzel bir optimize yapılmış. Capcom, MT Framework grafik motorunu PC’ye iyi uyarlamış. DMC 4 konsollarda hoş ve güzel bir görselliğe sahipti. Aynı şekilde PC’de de bu durum devam ediyor, hatta PC’de daha yüksek ve akıcı bir FPS’ye sahip. Grafiksel olarak ışık efektleri ve gölgelendirmeler güzel yapılmış. Ancak bir iki yerde gölgelendirmede biraz sorun vardı, ancak buna da çok dikkat edilirse belli oluyor. Başkarakter modellemeleri ayrıntılı yapılmış. Onun dışındaki düşmanlar ve diğer modellemeler de kaliteli. Modellemelerle birlikte özellikle animasyonlar gerçekçi olmuş. Dövüşlerde animasyonlar iyice ön plana çıkıyor. Karakterlerin hareketleri çok iyi kotarılmış. Tabii böylesi dövüşün ön plana çıktığı bir yapımda, animasyonların kütük gibi olması beklenemezdi. DMC 4 Directx 10’u da destekliyor. 10’nun Directx 9’la arasında biraz bir fark var, ama şahsen çok fazla bir etkisi olduğunu göremedim. Ancak Directx 10’da ışıklandırma biraz daha dikkat çekici oluyor.
Genel olarak bölüm tasarımlarımda oyunun dünyasına bağlı kalarak gene gotik bir tema ve mimari hakim. Yapım içinde grafiklerle birlikte en güzel kısımlardan biri çok iyi hazırlanmış olan Cut-Scence’ler. Gelelim diğer bir noktaya yani ses kısmına. Seslendirmeler çoğu Capcom oyununda olduğu gibi kaliteli. Tüm seslendirmeler profesyonelce yapılmış. Seslendirmelerle birlikte efektler de genel olarak çok iyi. Kılıcın eti kestiği andaki o sesi bile neredeyse duyabilirsiniz. Seslerle birlikte oyunun müzikleri gene en can alıcı noktalardan biri. Hele ki dövüşlerde çalan hareketli gaz parçalar, oyuncuyu iyice havaya sokuyor.
Kim Kimdir Neyin Nesidir?
DMC 4’le birlikte seride olan değişiklik Dante’nin arka plana itilmesi ve Nero adında farklı bir karakterin bu sefer maceranın asıl adamı olması. Nero, Order of the Sword’a bağlı biri. Kendisi bir kadına da oldukça aşık ve onu çok seviyor. Oyunun konusu da zaten bu olaylar çerçevesinde şekilleniyor. Aslında olaylar garip bir şekilde gelişiyor. Zaten oyunun hemen başında Order of the Sword’un ayininde Dante tepeden ayinin ortasına inip, rahibi haklıyor. Burada Nero’yla(Yani bizle) kapışıyor ve dövüş sonunda kaçarken Nero’ya ilginç açıklamalar yapıyor. Arka planda olan gelişmeler vs... var. Konuyu daha fazla açmayayım, oyunda ilerledikçe neyin ne olduğu ortaya çıkıyor. Ama şunu belirteyim, konu eski DMC oyunlarına göre havada kalmış. Senaryoyu pek çekici bulmadım.
Nero, ciddi biri ve Dante gibi her şeye gülüp geçmiyor. Çoğu şeyi ciddiye alıyor ve çabuk sinirleniyor. Bu yüzden Dante’ye alışan oyuncular için ilk zamanlarda ters gelebilir, ancak Capcom iyi bir şekilde karakteri süzüp, DMC’ye dahil etmiş. Bir süre sonra alışabilirsiniz, hatta sevebilirsiniz de, oyuna bir şekilde yakışıyor. Nero, Red Queen kılıcını, Blue Rose silahını ve Devil Bringer şeytani gücünü kullanıyor. Red Queen ilginç bir kılıç. Kılıcın sapında bir motor sistemi bulunuyor. Aynı motosiklete gaz verir gibi Nero kılıcına güç veriyor. Kılıç kırmızı bir renk alıyor ve düşmanlara ateşli vuruşlar yapabiliyor. Özellikle combolarda oldukça etkili. Blue Rose üstünde altında birer namlu bulunan bir silah, pompalı gibi, ama tam olarak aynısı değil. Blue Rose’u genel olarak rakipleri yavaşlatmak için kullanabilirsiniz. Upgrade’leri yapıldığı zaman Devil Bringer sayesinde etkili ateş edebiliyor. Gelelim Nero’nun en büyük özelliğine yani şeytani yanı Devil Bringer’a. Devil Bringer kullanımı kolay ve oldukça etkili. Özellikle düşmanları yanınıza çekmek ve Boss’ların üstüne çıkıp vuruş yapmak gibi kolaylıklar sağlıyor. Düşmanları alıp hallaç pamuğu gibi sallayıp oradan buraya atabilirsiniz. Genel olarak karşımızdaki rakiplerin gücünü bir hayli götürüyor. Nero, Dante’ye göre daha az harekete sahip sanırım 40 küsür hareketi var. Ancak Devil Bringer ve Red Queen ikilisiyle birlikte, oldukça combo yapıp hareket ederek az sayıyı dengeliyor. Zaten Devil Bringer’ın güzelliği dahil olduğu combolarda ortaya çıkıyor. Çoğu düşmanının ve Boss’ların hakkından bu şekilde gelebilirsiniz.
Nero’yla neredeyse oyunun yarısından fazlasını oynuyorsunuz ve daha sonrasında kontrol Dante’ye geçiyor. Özellikle Nero’ya ve Devil Bringer’ın etkisine alıştıktan sonra Dante en başlarda biraz zor geliyor. Çünkü Devil Bringer’ın etkisi ve kullanımı kolay. Hal böyle olunca Dante’ye alışmak için kısa bir süre lazım. Dante yine en etkili karakter. Hareketleri Nero’nun iki katı ve işin içine Rebellion kılıcı Ebony&Ivory silahları ve Coyote-A giriyor. Dante, Nero’ya göre daha fazla ekipmana sahip. Dövüş stili olarak Trickster, Royal Guard, Gunslinger ve Swordmaster var. Tabii bu durumda Dante’yle farklı stillerde daha fazla combo yapıp, ekipmanları kullanınca rakiplerin yaşama şansı çok daha azalıyor. Hatta Nero’yla zorlandığınız çoğu Boss’u Dante’ye alışınca çok daha kısa sürede yenip geçebilirsiniz. Stiller arasında DMC 3’teki gibi oyunu durdurup geçmek gibi bir durum yok. Stiller arasında kolay bir şekilde geçiş yapılıyor. Aslında Dante’nin oynanışı genel olarak DMC3’le aynı sayılabilir. Dante, Nero gibi ciddi ve soğuk değil. Hatta dövüşlerde yine karşısındakiyle dalga geçip eğleniyor ve sizleri de PC başında güldürebilir. Her zamanki alaycı mizahi tavrı aynen devam ediyor. Şahsen Dante’yle oynamaya başlayınca "Özlemişim seni" diye içimden geçirdim. Asıl şeytan avı Dante’yle oluyor. Ancak kötü bir yön var, Dante’yle oyunun kısa bir bölümünü oynuyorsunuz. Nero’ya göre oynanışı çok daha kısa, bu yüzden kötü olmuş, Dante’ye doyamıyorsunuz.
Eski ve yeni yüzler
Oyunda Lady ve Trish gibi eski yüzler de var. Trish ve Lady yeni nesil DMC 4 ile birlikte daha bir ****i olmuş. Artı olarak Nero’yla birlikte oyunda yeni karakterler olarak Kyrie, Credo, Gloria ve Agnus bulunuyor. Zaten Gloria DMC 4’te ilk karşılaşacağınız kadın karakter ve oldukça ****i bir karakter. Karşılaşma sinematiğini izlerken gözleriniz Gloria’ya kilitlenebilir.
Yapım genel olarak kaliteli olmuş, ancak eskileri de var. İlk olarak oyunun gamepad’le oldukça rahat oynanacağını belirteyim. Klavyeden kontroller zor, klavyeyle oynanabiliyor, ama biraz parmak ağrısı yapıyor ve bazı seri hareketleri yapması zor oluyor. Bu yüzden ilk tavsiyem bir gamepad’le oynamanız olacaktır. Capcom oyuna fare desteğini koymuş, ancak oynanış içinde değil, sadece menüde kullanabiliyorsunuz. Keşke oyuna yaptıkları güzel portu kontroller içinde yapsalarmış. Ama olsun, daha kötüsünden çok daha iyidir. Birçok konsol portunda herhangi bir hareketin yapılması, kontrollerde gamepad tuşlarıyla ekranda gösterilir. Ama DMC 4’te böyle bir eksiklik yok. Yani ekranda gamepad’in hangi tuşu klavyede hangisi diye araştırmaya gerek yok. Direk gösteriliyor, aslında gamepad tuşlarıyla kontrolleri gösterme olayı çoğu konsol portu yapan firmanın en büyük hatalarından biri. Ama Capcom bu olayı yapmamış, tekrar etmemiş.
Oyunun belki de en büyük eksisi kendisini tekrar etmesi. Güzel başlıyor, oyuncuyu iyi sarıyor ama bir süre sonra tekrar ediyor. Dante’yle oynamaya başlayınca Nero’yla daha önce geçtiğiniz yerlerden geri dönüyorsunuz. Oyun bir süre sonra aynı bölümler etrafında dönmeye başlıyor. Ama oyunun dolu aksiyonu ve hareketli yapısı bir şekilde burayı bir şekilde kapatıp, oyuncuyu oyundan soğutmayı engelliyor. Tekrar edicilik sadece bölümler ve aynı yerlere geri dönüşlerle yaşanmıyor. Yapımcılar boss dövüşlerini bir hayli yüksek tutmuş. Çünkü oyun içinde aynı boss’larla üç kere karşı karşıya geliyorsunuz. Aynı bölümlerde turlamak gene bir şekilde kapatılsa da, boss dövüşlerinin bu tekrar ediciliği sıkabiliyor. Bir de Dante olayı aslında can sıkıcı sayılabilir. Tamam, Capcom Nero’yla yeni bir şeyler yapıp oyuna yenilik vermek istemiş, ama sevilen Dante arka plana atılmış. Hatta sevenlerine ayıp olmasın diye Dante’yi sonradan oyuna zoraki sokmuşlar gibi bir izlenim veriyorlar.
Yapımın genel olarak oynanışı eski oyunlarla aynı. Orb’ları toplamak, önümüze çıkanı kesmek ve engelleri açmak atraksiyonlarına devam. Yani eskisinden bir şey kaybetmemiş. Fakat DMC3’e oranla dövüşler, aksiyon ve karşılaşılan düşmanlar sanki biraz daha az gibi geldi. DMC 4’ün oynanışı genel olarak basit, arada çıkan bazı engeller de kolay sayılır, çözümleri de basit. Aslında genel içeriğe bakarsak, daha önce DMC oynamayan biri bile DMC 4’ü kolay bir şekilde oynayabilir.
Geri kalan ekstralar
Yapıma başlayınca Human ve Devil Hunter olmak üzere iki farklı zorluk seviyesi bulunuyor. Eğer kendinize güvenip daha tecrübeliyim derseniz, Devil Hunter seçeneğini tavsiye ederim. Oyunun böylece daha çok zevki çıkıyor. Daha başka zorluk seviyesi de var, ancak onlar DMC 4’ü bir kere bitirdiğiniz zaman açılıyor. Zorluk seviyesi demişken, PC’ye ekstra olarak Legendary Dark Knight ve Turbo modu DMC 4’e dahil edilmiş. Legendary Dark Knight’ta tek bir ekranda gelen birçok düşmana karşı savaşıyorsunuz. Aslında oyunun bu kısmı oynanış olarak KOEI’nin Dynasty Warriors ve Samurai Warriors serilerine benzetilebilir. Turbo modunda oyun hızlı oluyor. Yine gizli bölümler var, ama PC'ye artı olarak yeni bazı yerler eklenmiş. Klasik olarak yaptıklarımıza göre bölüm sonlarında belli dereceler alıyoruz. Aldığımız derecelere göre oyun içindeki ekstralar açılıyor. Artı olarak hangi bölümde kaç derece yaptığınızı da yeniden görebilirsiniz. Ayrıca oyunun hikayesi, ekipmanlar, karakterler vs... hakkında çoğu detaya da oyun içinden ulaşabilirsiniz. DMC 4’te bir de benchmark bulunuyor. Böylelikle sisteminizi Directx 10 veya 9’da teste tabi tutabilirsiniz. Oyunun kaç FPS verdiğini ve PC’nizin performansını görebilirsiniz.
DMC 4 genel olarak güzel bir port olmuş. Tekrar ediciliği olmasa ve klavyedeki kontrolleri daha bir kotarılsaymış, bir klasik bile olabilirmiş. Ama olsun optimize edilmiş şu harika haliyle bile çoğu oyuncuya kendini oynatıp tatmin edebilecek cinsten. İkinci oyunu yapan ekip çok güzel iş çıkarmış, eski hatalarından çok iyi ders çıkarmışlar. Kesinlikle oynamanızı tavsiye ederim. Özellikle bir aksiyon severseniz, her şekilde PC’nize yükleyip, şeytanların peşine düşmenizi öneririm.
Devil May Cry 4 | 2008 | Pc Download Link | 5 Alternative Down
Normal
