Mrb arkadaşalr.. Ben 11/Fen-E den Vedat. Belki bu konu burda paylaşmamdan hoşnut olmayabilirsiniz ama ben de derdimi anlatacak birilerini arıyorum..
Ben dışardan hep pozitif, hep neşe dolu , geveze , hayatla barışık görünen bir insanım. Ama gel görki aynı şey iç dünyamda aynı değil..
Benim kendi kuruntum mu dur , yoksa farkına olmadan çevreme yaptığım hadalardan mıdır bilmiyorum ama ; tüm sevdiklerimi bir yaprak dökümü gibi kaybediyoum birer birer. Hergün sevdiklerimin benden bir adım daha uzaklaştıklarını hissediyorum.
Gerçekten dışarıya karşı göstereemsemde , son zamanlarda çok kötü günler geçiriyorum. Gerçekten pskolojimi bozacak derecede herşeyi takıyorum.. Salla gitsin diyorum , ama her şey kolay kolay sallanmıyor.. Lütfen bana yorumlarınızla destek olun...
Şimdiden Teşekkürler...
__________________
..Yaşamak İmkansız Olmuş Sensiz ; Sen Bensiz , Ben Sensiz Çaresiz..
sen takıntı yapmışsın sorunlarını arkadaşımm başını kaldır bak insanlara kimin derdi yokki işte bu yüzdendir bazı dertler güzeldir neden mi ... çünkü ölüm olmasaydı biz yaşamayı sewmezdik ...... mücadelen sana zafer getirecektirr üzülme daha güzel günler göreceğiz.........
değer verdiin insanların senden uaklaştıına inanıosan biras mesafe bırak 1-2 gün..onlar gelip sana soracaklar nein olduunu..aslında değer verdin için onları sıktıını düşünüosun ama onlarda sana aynı değeri veriyorlarsa inan bana böle düşünmeni gerektirecek bi durum olmaz..kendini neden bu kadar düşüncelere sürüklüosun bilinmez ama herşey senin elinde..bu kadar düşünme akışına bırak hayatı..mattet da demiş kimse dertsiz deil die..herkeste vardır bi sorun ..ve bu da bazen aylar sonra aşılabilio..süre önemli deil önemli olan böylede mutlu olabilmek..
!_Help_Me_Gençlik_!
Normal
