bazen luzumsuz şiirler yazıyorum hayata luzumsuz
bir kaç mısra hermısra bilinç altımda olmayan
düşlerimin etkisiyle dökülüyor sayfalara boş
hatıraları seninle var sayan dakikalar bi an
bile unutturmuyor seni
unutarak uyanmıyorum hiç bir sabah.
sen sıkarken ellerini soğuktan yanına
gelip tutmak geçiyor aklımdan
onuda yapamıyorum işte yanımda oturan
hayalinle yetiniyorum bir kes daha bir
kez daha çekiyorum sensizliğim çilesini
yoruluyorum gitgide beklemekten yoruluyorum
yalancı sırıtmalardan yoruluyorum sana tutuklu
bu hayatı sürdürmekten. acınası
bir durumu göz ardı ediyor gülüşün.
anlam vermek git gide güçleşiyor sensizliğime
sokak lambasından sızan ışık aydınlatıyo
senin fotoğrafını bense hala koyu düşler
kuruyorum sessizce
__________________
True Aktivist
|