Etrafima baktigimda hep senden bir izler.. var.. masamda.. kazidigin isminin bas harfleri.. odamda.. aldigin oda parfumu.. en sevdigin o sallanan koltuk hepsi yerli yerinde duruyor.. Tek eksigim sensin senin sesin nefesin kokun...
Hergun seni özlüyorum.. diycekler simdi insan nasil özler.. birde o seni birakip gitmisse bir hirsiz gibi hayatindan özlüyorum iste.. cunku ben.. onunla buldum kendimi yeniden dogdum karanliklar icinde idim beni aldi ordan cikardi gökyüzüne.. Sonra yere cakti.. bir.. luzumsuz esya gibi.. tuttu firlatti.. ama ben onunla gökyüzünde yasadigim gunlerin hatrina onu özlüyorum..
belki ayri dunyalarin insani idik belki asla sonumuz olmiycakti tek zoruma giden onun bir veda bile etmeden gitmesi hayatimdan hirsiz gibi iki satir yazi ile...
'seni cok seviyorum ama gitmem gerek anla beni lütfen'
İnsan hem sever hem gidermi? gitmenin nesini anlar insan yani neyi anlar.. seven insan neden ceker gider veda etmeden.. bunun anlayisli olarak davranmak nasil birseyi ifade eder inan bilmiyorum. bilmedigim icin kiziyorum öfkem cikiyor en tepeme bagirip cagirmak kirip dökmek.. canimi acitmak istiyorum ama hic bir sey senin giderken canimi acittigi kadar acitmiycak bunuda biliyorum
Ama yinede icimdeki bu aci ile karisik olan sevdayi haykirmak istiyorum. seni seviyorum belki bu yaziyi hic okumayacaksin biliyorum ama ben seni seviyorum iste.. sen sevsende sevmesende.. olsanda olmasanda