![]() |
mor zambaklar
Mor zambaklar At üstünde çok yol gidildi. Kan ekecek topraklar sekilsiz Ve yeni yetme ayriliklar peydahlanirken Karanlik seçildi Yakada mor zambaklar Kadinlardan geçenler silahlari sevdi Kaç gece yalniz Kaç düs sahipsizligi ögrenirken Düsenler bakiyordu göge Yasi büyük olan; Simdi saçlari sari çocuklar agliyordur Baba bana kizdi kardesim Ona kizar misin? Yavrum kötü söz yok. Kötü sarkilar da Kâgit kalem elde Düsmek yok zulmün ardina Kapadi gözlerini Küçük gözlü olan; Annem de sicak yapmistir ekmegi… Sesi nasil derinden geldi Ana yüregi iste Düsünüyordur sicak yerde Oysa ölüm suramda Bir göz kapanmasi yakinda Yüzü yarali olan; Bu aciyi söylemislerdi Suyun kenarinda ah canim Nasil da özledim gözlerini Aklimi alan sözlerini Kokunla gelip giden nefesi Bu ses ayriliga dair Oysa ne çok öpecektim Ne çok koklayacaktim gözlerini Bilesin sevdigim Nefesim yetmedi Uzunca olani Ekinlerin sarisini görmek yokmus Yagli ekmekle tarlaya gitmek Domatesi dalinda sevmek Çesme basinda esmer kizi görmek. Ne aci su son dakikalar Artik göreceklerim de olmayacaklar Yagmur yagiyordu Ilik sesiyle soguk bir el degdi alinlarina Bu sözler nasil da karanlik Ve uzakta bir isik ‘07 |
yüreğine sağlık kardeş.. çok güzel..
|
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 03:24 . |
Powered by vBulletin® Version 3.7.0
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.