At üstünde çok yol gidildi.
Kan ekecek topraklar sekilsiz
Ve yeni yetme ayriliklar peydahlanirken
Karanlik seçildi
Yakada mor zambaklar
Kadinlardan geçenler silahlari sevdi
Kaç gece yalniz
Kaç düs sahipsizligi ögrenirken
Düsenler bakiyordu göge
Yasi büyük olan;
Simdi saçlari sari çocuklar agliyordur
Baba bana kizdi kardesim
Ona kizar misin?
Yavrum kötü söz yok.
Kötü sarkilar da
Kâgit kalem elde
Düsmek yok zulmün ardina
Kapadi gözlerini
Küçük gözlü olan;
Annem de sicak yapmistir ekmegi…
Sesi nasil derinden geldi
Ana yüregi iste
Düsünüyordur sicak yerde
Oysa ölüm suramda
Bir göz kapanmasi yakinda
Yüzü yarali olan;
Bu aciyi söylemislerdi
Suyun kenarinda ah canim
Nasil da özledim gözlerini
Aklimi alan sözlerini
Kokunla gelip giden nefesi
Bu ses ayriliga dair
Oysa ne çok öpecektim
Ne çok koklayacaktim gözlerini
Bilesin sevdigim
Nefesim yetmedi
Uzunca olani
Ekinlerin sarisini görmek yokmus
Yagli ekmekle tarlaya gitmek
Domatesi dalinda sevmek
Çesme basinda esmer kizi görmek.
Ne aci su son dakikalar
Artik göreceklerim de olmayacaklar
Yagmur yagiyordu
Ilik sesiyle soguk bir el degdi alinlarina
Bu sözler nasil da karanlik
Ve uzakta bir isik
‘07
__________________
Kalbim tut ellerimi buna ihtiyacım var
Rabbim kalbimi tut
mor zambaklar
Normal
