Ne zaman gelsen aklıma
sensizlik utanır kirli geçmişinden
kırmızıya kesilir yüzü
intiharı dayatır
''başka yolu yok'' der
ölümü hatırlatır
sensizlikte bilir çaresizliğimi
''sen ona mecbursun'' der
ama o sana değil
''sen onsuz yaşayamazsın''
ama o ...........
bilirim sensizlik;
onun için sadece bir gölgeyim
varlığım yokluğum ne değiştirir
ben güneşi değilim ki
her gece bana uyanmak istesin
bir gölgeyim işte
kimi zaman ardından takip ederim onu
kimi zaman o takip eder(di) beni
ama her zaman bir parçam ayaklarının altındadır
her adımda çiğner benliğimi
farkında mıdır?
bilinmez
küçük bir yıldızım gökyüzünde
binlercesinden sadece biri
dolunay değilim ki
her gece penceresinden beni izlesin
küçük bir yıldızım işte
her göğe baktığında görüyordur belki
ama baktığı ben değilim ki
her geçen an ışığımı yitirdiğimi bilsin
en fazla bir hiçim onun için
ve hiçler ancak anlamsız zamanlar hatırlanır
hatırla beni sevgili
hiçliğin kol gezdiği gecelerde hatırla
günlerin gecelere benzeştiği
zamanın anlamını yitirdiği anlarda hatırla
Ve bil k sevgili
ben ancak senin beni hatırladığın zamanlarda
yaşıyor olacağım
Sen hatırla ki yaşayayım
Sen hatırla ki bedenimin ölümü yüreğime yerleşmesin
ßelki hiç durmadan uyusam iki gün çözüLür bu zor düğüm..
dünün benden aldıkLarını belki geri verir öbür gün..
yaLnız kaLsam hiçkimse ßana dokunmaSa..
yalnız kalsam bir köşeye saklanıp uyusam..
ßelki hep sussam sussam iki gün kayßoLur sonsuz hüznüm..dünün ßenden çaldıklarını ßelki geri verir öbürgün..