özledim seni...
ayrilik yüregimi uyusturuyor karincalandiriyor nicedir.
beynimi uyusturuyor özlemin...
çok sik birlikte olmasak bile
benimle oldugunu bilmenin
bunca zamandir içimi isittigini
yeni yeni anliyorum
Yoklugun,
Hatirladikça yüregime saplanan bir sizi olmaktan çikip
mütemadiyen bir bosluga
Sabahlari seni oksayarak baslamalari
aksamlari her isi bir kenara koyup
seninle basbasa konusmalari özlüyorum;
oynasmalarimizi,
yürüyüslerimizi,
sevimli hasariligini,
çocuksu küskünlügünü...
Nasilda serttin baskalarina karsi
beni savunurken;
ve ne kadar yumusak
bir çift kisik gözle kendini
ellerimin oksayisina birakirken
Gitmeni asla istemedigim halde
buna mecbur oldugunu görmek
ve sana bunlari söylemeden
''git artik'' demek
''beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
kavusacaksin mutluluga''
demek sana nede zor
seni görmemek ve belki yillar sonra
karsilastigimizda
bana bir yabanci gibi bakmani istemek senden...
yeni bir sevdayi yasakladigim kalbime söz geçirmek....
Ağaç şeklinde