Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her vahşi çiçekte gurur
bir mumun ardındabekleyen rüzgar
ışıksız ruhamu sallar da durur
zambaklar en ıssız yerlerde açar
yağmurlardan sonra büyürmüş başak
meyvalar sabırla olgunlaşırmış
bir gün gözlerimin taa içine bak
anlarsın ölüler niçin yaşarmış
yağmurlardan sonra büyürmüş başak
seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik
bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden
martılar konuyor omuzlarıma
gözlerin istanbul oluyor birden
ben bir şarkı ben bir türküyüm
meryemin yanağındaki tüyüm
beni bir azizin nefesi uçurur
içimde Allahın korkusu durur
cici ayaklarım iplikle bağlı
ben onun sılası kendimin gurbetiyim
__________________
Üyeye Bela gelmez Admin Kızmadıkça,Admin Sinirlenmez Üye Azmadıkça
Ne kadar kibirli dursa da Bardağın önünde eğilir çaydanlık Öyleyse bu büyüklenme niye? Bu kibir bu gurur niçin? Mütevazi ol, hatta bir adım bile geçme gurur kapısından; Bardağı insan bunun için öper daima alnından…
Bir mum diğer bir mumu tutuşturmakla, ışığından bir şey kaybetmez...
Ağaç şeklinde