Başlamadan biten sevdalar ne acı... "Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor. Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini... "Sen de yâd ellerinsin diğerleri gibi. Gözlerin emanet, saçların rüzgarın, ellerin bilmem hangi kentteki çocuğun... Yamalı sevdalara tutnmaya çalışır oldum, neden kimse kabullenmiyor yetim bir yüreği? Keşke hiç gelmeseydin bu şehre, keşke hiç binmeseydik o vapura, keşke bakmasaydım hiç gözlerine, keşke hiç tanımasaydım ve masallarımda kalsaydın.
Yalnız düşlerde seni okşamak neyime yetmezdi ki? Ya da bir şarknın tınısında seninle dansetmek...
Uzaklarda öylesine yüceydin ki gelişinle dünya duracak deseler inanırdım. Ama emanet yüreğin tersine döndürdü dünyayı. Uykularım bölünür, derince düşünürüm ezan vakti neden ben diye... Betimlenmiyor ki bu duygu, satırlarda çırpınıyorum...
Tüm bu yaşananlar kanun olmalı. Ayrılıklar, başlamadan biten sevdalar, emanet yürekler, can yakıp gidenler... Tatlı bir hatıram olmadı hiç sevdadan yana. Giden aldı yüreğimin en ücra noktasını, yağmalayıp gitti benliğimi... Şimdi yine kendi kendimeyim, bir umut, güzel yarın...
Ağaç şeklinde