AYNALAR
Haksızlık bu geçen yıllar
Gönlüm çok genç bedenim yaşlı
Haksızlık bu eskiyen yüz
Bana hala çok uzak güz
Aynalar durun yalancı
Aynalar değişmeyin
Biraz daha zaman verin
Bu ben değilim bu yabancı
Haksızlık bu eskiyen güz
Bana hala çok uzak güz
Haksızlık bu vakit çok erken
Aşka hala doymadım ben
Haksızlık bu...
İSTANBUL HATIRASI
Bir eski resim duvarda
Belki beti belki Pola
Markizde oturmuş sakin
Seyrediyor zamanı gözlerinde tozlarla
Ah bu ne sevgi bu ne ızdırap
Bu şarkıyla gönlüm ne harap
Al al olmuş gül yanaklarımız
Bu mahcup bu eda bu hal
Bir mısra gibi ağzınız
Dillenmemiş dinlenmemiş bakire aşklarda
Günlerden güz mevsim sepya
Bir tüy kalemle yazılmış bekler
Bir hayat daha olmalı der gibi
Kahverengi tonlarda uykularda
İstanbul hatırası
Bir yerinde altın yaldızlı tarih ve yazı
Ağaç şeklinde