Eşyalar toplanmış seninle birlikte Anılar saçılmış odaya her yere Sevdiğim o koku yok artık bu evde Sen Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş Ne olur terketme yalnızlık çok acı Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte
Sen kadınım
Hatırla o günü karşıki sokakta Seni öptüğümü ilk defa hayatta Kollarımda benim ilkbahar sabahım Sen Sönmüş bak ışıklar ev nasıl karanlık O ılık aydınlık yuvamız soğumuş Geceler bitmiyor ağlıyorum artık
Sen kadınım
Eşyalar toplanmış seninle birlikte Anılar saçılmış odaya her yere Sevdiğim o koku yok artık bu evde Sen Masamız köşede öylece duruyor Bardaklar boşalmış herbiri bir yerde Sanki hepsi hasret senin nefesine
Sen kadınım
Bana bıraktığın bütün bu hayatın Yaşanan aşkların değeri yok artık Ben sensiz olamam artık anlıyorum Sen Şimdi çok yalnızım Ne olur kal benimle o kapıyı kapat Elini ver bana Dışarda yalnız, yalnız üşüyorum
Sen kadınım
__________________
Bir ihtimâl daha var, o da ölmek mi dersin? Söyle canım, ne dersin? Vuslatın başka âlem, sen bir ömre bedelsin!
Tanju Okan - Kadınım
Ağaç şeklinde