Susmanın da bir işe yaramadığı rengi yok zamanlar yaşanıyor şimdilerde Mutsuzluğundan kahkahalı kuklalar yapıyorsun ipleri artık elinde olmayan Yorgun gözlerimde sınıyorsun çıplak acılarını Yanıtı yok sorular soruyorsun inadına Usulca bi yalan oluyorsun sonra Dilimden sinsice içime sızan
Şimdi susman da bi işe yaramıyor
Adı yok çıktığımız yolculuğun Sözü yok Gitmesi, Bitmesi yok Sessizliğim işte bu yüzden
Şimdi susmam da bi işe yaramıyor Adları bir bir düşüyor cümlelerimden insanların Bir kırmızı kalemle üstünü çiziyorum telefon numaralarının Görmezden geliyorum artık bana sen kadar yabancı acıların
Çalıntı bir yaşamın ayrıntılarını Acemi bir çocuk gibi topluyorum daha söylenmemiş sözcüklerden Kaçışım işte bu yüzden Bi tek sesin bırakmıyor peşimi
Artık susmak da yaramıyor biriciğim Şimdi gitmek gerek..
Ağaç şeklinde