Burdan kimler geçti bilemedim,göremedim
Gölgemi sen mi sattın
BEKLEDİM ÖZLEDİM
yalnız kalmak zormuş
SÖYLEDİM DİNLEDİM
Hava soğuyor
titriyor yazdıklarım
Gecenin bir vakti nerdeyim bilmiyorum
yasaklara uzak bir köşede
Kendimi
BEKLİYORUM SAYIKLIYORUM
Çocukluğumu
Adalet yok duygu yok
Herkes konuşurken
Nefeste ibadet yok
Zaman geçiyor
Gittikçe git diyor
Yorgun tenim seni buldukça kaybediyor
Bu yarayı sen mi açtın
yalnızlık tek başına kalmak deildir sadece yada aşıgının sevdiginin olmaması deildir arkadasının dostunun olmaması deildir yalnızlık ruhunla bedenının zıt yönlerde intikalidir bazen,bazen yüzlerce insanın içinde aynı dili konusmana ragmen aynı dili konusmalarına ragmen bilinmeyen bir gezegende damdan düşer gibi onların içinde oldugunu sanmaktır bazen onları kendınden farklı bazen kendını onlardan farklı gormektır.bazende kaybettıgın bıten bır seyın yerıne koyamadıgın dır.cocuk annesıne sorar yalnızlık nedır ?kadın senı sutten kestıgımde içimde hissettiigm boşluk gibidir der.velhasıl yalnızlık paylasıldıkca güzedir yalnızım yalnızsın yalnızlar
__________________
Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum günlerdir
bir gök gürlese bari diyorum, bir sağnak patlasa
bitse bu kirli ve yapışkan sessizlik, hiç gitmesem
oysa ne kadar sakin sokaklar, kent ve bütün yeryüzü
ipince bir su gibi sızıyorum gecenin tenha göğüne
sessizce çekip gidiyorum şimdi, sessiz ve kimliksiz
Belki yine gelirim, sesime ses veren olursa bir gün
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,,,,,,,
öyle gitki arkanda izinden başka birşey kalmasın hayata dair
yalnızlık acıdır insanı acıtır
yalnızım yalnızsın yalnızlar 
Normal
