ernesto che guewera nın silah arkadaşların birinin adı çok hazin bir öyküsünü okumuştum yıllar önce tam aklımda değil bulursan anlatırım sana ............................
Yine seni bekliyorum aynı yerde Yine öylesine sabırsız İçimde kucak dolusu hasret Etek dolusu hasret Biraz dur şu içimin gümbürtüsü dursun Saçlarını tanırım uzaktan,tel tel dağınık saçlarını Geceler içinde gece olsa Gözlerini farkederim parlaklığından Bir şey değiştirmez zamanın gece olması Sen yine beyazlar giyin gelinler gibi Ben ise sana tutuklu bildiğin gibi Anlıyorum sevgini bakışlarından Sen sustun,ben konuşuyorum sanki Şuracığımda çarpan deli yüreğim Seni heceliyor işitiyorum inan ki Beni işitiyormusun?....
İkimizde çocuktuk aslında Sevmedik birbirimizi Bağlanmadık kördüğüm misali...
Ama iki yürekte tanıyordu bizi Kavgalarımızı, susuşlarımızı Ve nasıl yabancılaştığımızı...
Sen dinlemek istemezdin iltifatlarımı Ben de sinirlenip kağıtlara itiraf ederdim seni sevdiğimi Bir güzel söz duymak istercesine beklerken sen Ben dudaklarımdan zehir akıtırdım kıskançlığına...
Şimdi... Aklındaki çelişkiler yerini bulmuştur, anlıyorum Bazen uzaktan özlediğini duyuyorum Ben de sana sesleniyorum... Ama nâfile Bir çığlık kadar içime susuyorum Ve söyleyemediklerimi, susuşlarımı, özlemlerimi ve seni YOKSUN/luğunla satırlara itiraf ediyorum... "Seni çok özledim yokluğum!"
gülme ya ..
tmm anladım teşekkürler..
Işitiyormusun?
YOK/sun/um
Normal
