küçük bir fide gibidir aşk

[özge]

Küçük bir fide gibidir aşk... Sulamazsan kurur, rüzgarlıksız o yana bu yana savrulur da durur. Üzerine titremelisin onun; sevginle gözyaşlarınla beslemelisin onu.Aşk; yürekle, sevgiyle, emekle büyür...
Gün gelir toprağını beğenmez fide. Her fideyi her toprak tutamaz, her aşkı da her yürek yaşayamaz...

Bazen sağlam bir fide, çorak topraklarda kendiliğinden büyür. Yetişir, çınar olur... Bazı aşklar da vardır; ne sevgi ister ne emek. Kendiliğinden olup bitiverir herşey. Toprak fideden habersiz, fide topraktan habersiz.Onun adı, ?PLATONİK AŞK? tır...
Aradan aylar yıllar geçer, gün gelir aşk büyür. Nasıl bir fide kök salar çınar olur! Nasıl söküp atmazsın onu? O da öyledir. Ona ?SEVGİ? denir... Rüzgarlara dayanıklıdır çınar. Sellere dayanıklıdır. Sulamak ta yersizdir...
Belki toprağa gelen binlerce tohumdan ancak birkaç tanesi büyür. Yürek te öyledir. Niceleri gelip geçer, aradığını bulamaz da bir kıvılcım, bir tebessüm anlatır yüreğine. Bir bakış acıtır. Yanar kül olursun. O bakış hiç silinmez. Hep onu ararsın, hep onu düşünürsün. Bunun adı da ?YILDIRIM AŞKI? dır...
Bazen saniyeler sene olur geçmez. Bazen seneler saniye olur; gözünü açtığın da her şeyi değişmiş bulursun ya! Sevgi de böyledir. Sevdiğine giderken şehirler arası bir yolculuktan sonra tüm dünyayı dolaşmış gibi hissedersin kendini. Ya onun yanındayken? Zaman sel gibidir. Bunu onu yolcu ettiğin de ya da onu arkanda bırakıp giderken anlarsın. Yol boyunca ağlarsın. Yol boyunca gördüğün her parıltı, sokak lambalarından süzülen her ışıltı onu anlatır, onun gözlerini anımsatır sana...
Sevgi budur! Sevgi acı çekmektir gerektiğin de. Sevgi onunla aynı yola baş koymak, aynı yolda can vermektir... Sevgi ağlamaktır... Göz yaşı olmayan yer kanımca çoraktır, kuraktır. Sevgi yeşermez! Ektiğin fideler sürgün vermez...