Gokyuzunde dunyayi yasarken sonsuz ozgurlugumle birlikte,
yasami ariyordum ne oldugunu bilemeden... Bir su damlasiydim, gunesin isIklarinda renklerle oynayan, karanliklarda
yildizlarla konusan... Mutluydum ruzgarla birlikte
mavilige savrulurken, mutluydum kuslarla kanat cirparken,
mutluydum gokkusagi olup renkleri sacarken...
Takilmisken bir bulutun pesine, gorurdum yasayanlari
yeryuzunde... Hepsi zamanla kosar gibi, hep bir seylerin
pesinde... Bazen bir kusun kanadina karisir,
ucardim onunla, ruzgâra karsi cigliklarla birlikte.
Yasami sorardim kuslara, nedir diye? Ozgurluk derlerdi bana... Goklerde ozgurce kanat cirpabilmek, ruzgâra bas kaldirmak. Ama
yagmur yagdiginda ozgurlukleri elinden alinir, agirlasan kanatlari
daha fazla cirpinamazdi damlalar karsisinda... Siginirken bir kaya
kovuguna, ozgurluklerini teslim ederlerdi yagmura, sessizce...
Karistim bir gun yagmur damlalarinin arasina, gucu hissedebilmek icin...Topraga karismak istedim, cogalmak istedim, azgin bir nehir olup akmak istedim, deniz olmak istedim, yasami bulmak istedim, yasam olmak istedim... Terk ettim gokyuzunu gunese veda edemeden... Altimda gittikce buyuyen yeryuzu beni kendine dogru hizla cekerken daha da buyudum, cogaldim. Kosmaya basladim bir an once topraga kavusabilmek icin. Yasami hissedebilmek icin... Yasam olabilmek icin...
Topraga ilk dokunus, ilk sarilis... Sicakti toprak, gokyuzunun
olamadigi kadar... Beni sarmaladi sefkatle, beni icine aldi sevgiyle...
Sevdim onu... Seviyorum dedim yasamayi seninle birlikte...Topragin
derinliklerinde, karanlik sicakliklarda guveni hissettim... Zaman
gectikce buyudum, cogaldim... Yerimde duramaz hale geldim...
Gunesi ozledim... Yildizlara merhaba demek istedim.... Terk ettim
topragi. Sicakligini, sefkatini. Bir sabah cicekler acarken gokyuzunu
gordum yeniden... Oylesine mavi, oylesine sinirsiz, oylesine ozgur...
Aktim, gittikce buyuyerek... Beni sarmalayan topraga dokunarak
aktim... Nereye gittigimi bilemeden... Sadece yasami ogrenebilmek
icin aktim... Benimle cicekler acti agaclarda, topraktan otlar fiskirdi
delicesine... Ben onlara yasami sunarken, cevap veremediler bana
yasam nedir diye sordugumda... Buyumek istedim... Daha hizli
akmak, denize kavusmak istedim... Aktim gokyuzunun gorunmedigi
issiz ormanlarin arasindan, yillardir kimildamaktan korkan taslari
pesimde surukleyerek, baskaldirircasina ... Basaklarin ruzgârla dans
ettigi ovalara geldigimde duruldum... Onlari seyredebilmek icin
yavasladim... Sordum ucusan kelebeklere yasami... Ruzgarla dans
mi diye?.. Cevap vermediler bana... Denizi aradim uzaklarda,
gorebilmek icin kopurdum, tastim ona bir once dokunabilmek icin.
Sonra bir sabah, daha gunes isIklarini serpmeye baslamamisken
dunyaya, uzaklarda maviligi gordum... Gordum orada canliligi,
baskaldirmisligi, hasreti... Kavusmak istedim bir an once, sarilmak
istedim... Koynuna girmek istedim bir sevgili gibi... Sevismek
istedim onunla... Yasami istedim ondan... Dokundugumda denize,
baliklar kacti benden, suyum karisti denize... Bir oldum onunla...
Ufacik bir damlaydim, bulut oldum, toprak oldum, deniz oldum,
okyanus oldum. Kapladim dunyayi canliligimla. Dalgalarla oynarken derinliklere karistim... Derinligin sessizliginde guzellikleri
buldum... Yasam gizlenmis guzellikler midir diye sordum denize?
Cevap alamadim... Insan olmak istedim... Yasamin ne oldugunu
ogrenirim diye...Dol oldum genc bir erkegin atesli vucudunda...
Yildizli bir gecede can oldum bir disiyle... Buyumeye basladim
icinde oldugum insana fark ettirmeden... Buyudum, buyudum...
Ayni toprak gibi sicak ve karanlik bu yer bana guven verdi, huzur
verdi... Zaman gectikce, yerime sigamaz hale geldim... Gunese
sarilmak istedim... Yildizlari gormek, denizle konusmak istedim...
Yasami insanlara sormak istedim... IsIkla tekrar kavustugumda
ozgurlugumu hissettim yeniden... Kucuk bir su damlasiyken
gezdigim gokyuzunu yeniden gorebilmek mutluluk verdi...
Buyudum zamanla... Diger insanlarla birlikte, zamanla birlikte...
Sordum insanlara yasam nedir diye?.. Cevap veremediler...
Bir gun asIk oldum birisine, neden diye sormadan kendime...
Bir kus gibi ozgurce, bir nehir gibi delicesine akarak,
bir deniz gibi sinirsizca sevdim birisini...
O zaman anladim ki; YASAM SEVGIDIR...
SADECE SEVGI.
Yasam Sevgidir..
Ağaç şeklinde