yollar uzadı umut tükendi ..hayaller ve ışık söndü..
yalnız kalabalıkların en yalnızı oldum ..
ömür denen keşmekeşlikten her gün yaprak daha koparıyorum
dünyanın bilmemki neresindesin ..
aklına düştüğüm zemheri kışları varmı …
zemherinin en karanlık anında hatırladığın sıcak bir sevgim varmı
hayallerinin birkaç saniyesinde bana ait bir kare varmı
ne başını ne sonunu hatırlıyorum şimdi
herşey bir ızdırapmıydı yoksa…
yoksa bu ızdırabın içinde sevgiyi büyüten mutluluk varmıydı …
öyle kırık dökük kalmışım hiçbirşey hatırlamıyorum sanki …
sevdiğimiz herşeye küsesim var…
yapamıyorum….
baharları severim ben tek biliyorsun ..
soğuklarda bıraktın bu yüreği…
sözler bitti… diller lal oldu…
unutulması gereken bir sürü anı kaldı ellerde …
sarılması gereken bir sürü yara …
sen beni dünlere sakladın ..
ben senle herşeyi yarınlara taşıdım ..
olmadı…yapamadım …
gücüm yetmedi bu terkedişleri durdurmaya..
zavallı yüreğim … zavalllı yüreğim
öyle bir kedere haps ettimki seni …
ne olur affet beni…
__________________
Üyeye Bela gelmez Admin Kızmadıkça,Admin Sinirlenmez Üye Azmadıkça
Ne kadar kibirli dursa da Bardağın önünde eğilir çaydanlık Öyleyse bu büyüklenme niye? Bu kibir bu gurur niçin? Mütevazi ol, hatta bir adım bile geçme gurur kapısından; Bardağı insan bunun için öper daima alnından…
Bir mum diğer bir mumu tutuşturmakla, ışığından bir şey kaybetmez...
Umudun En Mahrem Yerine Seni koydum
Normal
