"Benimle röportaj mı yapmak istiyorsun?" diye sordu Hayat.
"Zamanın var mı?" diye sordum.
Gülümsedi.
"Benim zamanım Sonsuzluk" dedi Hayat. "Ne sorular var yüreğinde?"
"İnsanlarla ilgili en çok neye şaşıyorsun?" diye sordum.
Hayat yanıt verdi.
"Çocukluktan sıkılıp büyümek için acele ediyorlar, sonra yine çocuk olmanın
özlemini duyuyorlar. Para kazanmak için sağlıklarını kaybediyorlar, sonra
sağlıklarını kazanmak için paralarını kaybediyorlar. Gelecekle ilgili
endişelenmekten şimdiyi unutuyorlar. Sonra da ne şimdiyi ne geleceği
yaşayabiliyorlar. Deneyim iyi bir öğretmendir diyorlar ama deneyimin
faturasını ödemek istemiyorlar. Hayatlarını kazanmak için eğitim alıyorlar
ama yaşam ustası olmayı bilmiyorlar. Bu nedenle de, hiç ölmeyecekmiş gibi
yaşıyorlar, hiç yaşamamış gibi ölüyorlar."
Hayat elimi tuttu. Bir süre sessiz kaldık.Derin bir nefes aldım. Ona,
insanların neleri öğrenmelerini istediğini sordum.
Hayat yanıtladı.
"Hiç kimseyi seni sevmeye zorlayamayacağını, yapabileceğin tek şeyin seni
sevmelerine izin vermelerini isterdim. Affetmenin affederek
öğrenilebileceğini öğrenmelerini isterdim. Başkalarıyla kendilerini
kıyaslamamayı öğrenmelerini isterdim. İki insanın aynı şeye bakıp farklı
şeyleri görebileceğini öğrenmelerini isterdim."
"Zengin insanın en çok şeye sahip olan değil, en az şeye ihtiyaç duyan insan
olduğunu öğrenmelerini isterdim. Bir sevecen yüreği derinden yaralamanın bir
anda olduğunu; ama iyileştirmenin çok uzun sürdüğünü öğrenmelerini isterdim.
Seni seven insanların duygularınmı nasıl ifade edebileceklerini bilmedikleri
için seni sevmediklerini sanmak yerine onların sevgisini hissetmeyi
öğrenmelerini isterdim."
Hayat derin bir nefes verdi. Hayatın nefesi kelimelere dönüştü.
"Başkalarını affetmek yeterli değil, kendini de affetmeyi öğren".
Yüreğim kuş gibi hafiflemişti.
"Son bir soru daha, Hayat" dedim. "Benden ne istiyorsun?"
Bütün odayı beyaz bir ışık kapladı... ve Hayat yanıtladı.
"Senin kendin olmanı istiyorum, yoksa başkası olurdun. Sana bugün ihtiyacım
olduğunu bil, yoksa bugün benimle olmazdın. Kendi eşsizliğini ve
biricikliğini bil; çünkü ben kendimi tekrar etmeyecek kadar yaratıcı ve
zenginim. ve gerçekten TEK değerli olanım. Değerimi bil."
Hayat'ın içimde dışımda her yerde aktığını hissettim. Kendimizi sevdiğimiz
kadar Hayat 'ı sevebilirdik ancak. Ne daha az ne daha fazla
__________________
Seni seviyorum,
ama nasıl?
avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya,
çıldırasıya...
Seni seviyorum,
ama nasıl?
kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beşyüz
yüzde hudutsuz kere yüz...
// hayatla röportaj //
Normal
