Socratesle birlikte söylediğinde,
Mevlanayla birlikte sema ettiğinde,
Mecnunla çöllerde yürüdüğünde,
Eflatunla “Devleti” yazdığında,
Hallacı Mansurla “Ben Tanrıyım” diyebildiğinde,
Oshoyla insanların zihinlerindeki inançları kırdığında,
Halil Cibran ile ayna gibi yansıdığında,
Leonardo da Vincinin Vitruvius İnsanıyla ikiyi bir ettiğinde
Mozartla muhteşem senfonileri yazdığında
İbn-i Arabi ile Aşkı anlatabildiğinde
Ferhatla Aşkın vuslatı için dağları delebildiğinde Tanrı da gülümser
Ve TANRI
Cehaletin içine güneş gibi doğan Öğretenin
Sefilliğe ve sefalete sevgiyle çare Olanın
Savaşa ve Ölüme korkusuzca son verenin
Yalanı ve yanlışı dürüstçe ayırt edenin
Zulme ve baskıya cesurca dur diyenin
Kendi içinde ”kendine” yürüyenin
Dünyada Sevgiyi ve Aşkı gerçek kılanın
Yaşamı aziz tutanın
Ruhunun asaletinde duranın
Altınla Kumu Bir edenin yüreğinde gülümser.
Tanrının gülümsemesi; çiçeklerin muhteşem renklerindedir. Çocukların sevinç dolu seslerindedir. Denizin hışımla sahile vuran dalgalarındadır. Sabahın seher vaktindedir. Gecenin sessizliğindedir.
Böceğin, çiçeğin, kuşun,dağın, taşın, toprağın, havanın, suyun, güneşin, ağacın, nehrin, okyanusun ve İnsanoğlunun; Var Oluşun sevinciyle, “Varlığın”, bütün boyutlarında ve “bütün” olarak; iyiye, güzele, doğruya, başarıya,neşeye, sevince, bolluğa, paylaşıma, kucaklaşmaya, birlikteliğe, sevgiye ve aşka her meyledişindedir.
“Kendim” ve diğerleri için; “İnsanoğlu” olmak için; iyiliğin, güzelliğin, sevginin, aşkın, huzurun, barışın, bereketin çoğalması ve yansıması adına, onurumda, samimiyetimde, dürüstlüğümde, eylemimde, irademde durabildiğimde; Yüreğim Gülümsediğinde, Tanrı da Gülümser.
Sonsuza kadar sınırsızca; her seferde, her niyette, her duyguda her düşüncede, her eylemde, her koşulda ve An’da “Kendim” ve diğerleri için Sevgi ve Aşk olabildiğimde Tanrı da Gülümser
Tanri Da Gülümser
Normal
