beni nereye koyuyorsun böyle?
neresinde yasiyorum yüreginin?
var miyim senin için,
gecelerinin masalsi düsü ben miyim
yoksa kendin misin?...
beni sigdirabiliyor musun içine?
hangi yana baksam tünel;
sonsuz uçurumlar gibi dipsiz ve kuyu
hani içinin aynasidir ya sevdigin,
benim aynamda karanlik aksetmekte...
öyleyse anlarim ki ben de yokum sen de.
beni nerede yasatiyorsun söyle?
cennetin miyim senin,
amber kokulu bahçelerinde gezindigin?
yoksa kayboldugun kör kuyun mu,
dehliz yalnizliklarini yitirdigin?
artik anlamsiz geliyor tüm sorular
yanitlarini bir gün verecek olsan bile
ben de bir seyler buram buram,
ben de çok sey ilik ilik,
ben de sen acitarak, kanayarak
eksiliyor...
ben seni bunca zamana agirlayamazken ruhumda
aitsizligim çaresiz çogaliyor...
ve görüyorum aynada yüzü silinmis suretimi
sen bende herseysin belki ama
ben sende yitiyorum için için...
beni nerelerde ariyorsun öyle?
yüregine sor bir de
mutlaka cevabi gelecektir sessizliginin...