Kızgındın..Kırgındın..Canın acıyordu..
Benim de acıyordu..
Senin canın acırdı da,benimki durur muydu?..
Seninkinden bir az, bir fazla ne fark ederdiki..
Acıyordu..
Yüreğini avuçlarımın içine aldım..Kanıyordu..
Kendi yüreğimi bastırıp o yaranın üstüne...
Acımasın diye uğraştım..Acımamalıydı..
Sen ağladın..Ben ağladım..
Sen güldün..Ben güldüm..
Senin mutluluğun, benim sevincim..
Hüznünse, acımdı..
Hissediyordum seni, en kötü anında bile..
Hayalinle konuşuyor, dua ediyordum..Sana..aşkıma..
Her içimi acı kapladığında.."Güçlü ol" diye fısıldıyordum..
Sen bunu hiç bilmedin belki,hiç hissetmedin...
Anla..
Senin adına "aşk" dedim, nedir bilir misin anlamı..
Bilir misin?.
"Aşk" için ölmek bile güzeldir derler..
Öyleymiş..Anladım..
Senin için kalkanımı silahımı alıp, savaşa giderdim..
Giderim de..Hala..
Yeter ki sen üzülme...
Ve aşk...
Kırgınım sana..Kırıldım..Acıdı canım..
Kalbim kırıldı..
Üzülme diye..Canin acımasın diye..
Senin canın acırsa,benimki durur mu?.
Şimdi aşk..
Bırak arkamı döneyim, kırılan kalbimi onarırken..
Bakma bana..
İstemeden açtığın o yarayı, görme..İstemiyorum..Üzülme diye..
Üzülürsen..üzülürüm..Anla..
Gözlerine bakmamı isteme..İsteme!..
Akan gözyaşlarımı,görmeni istemiyorum...
Ben "zaten" ağlıyorum..Sen "sakın" ağlama..
Ve sakın!..Sakın!..Dokunma kalbime...
Kırılan kalbimin kırıkları eline batmasın..
Batarsa..
Benim elim kanar çünkü...