adım Sibel..bilmeen var mı bilmiorum . milli piyango anadolu lisesi 11. sınıf öğrensiyim..bilgisayar dışında pek bişe ilgimi çekmio..[[haeshin sordu nelerden hoşlanırsınız Sibel hanım die ona cewaben]]
rap dışında her türlü müziği dinlerim...
hayat felsefem;
gürültünün patırtının ortasında sükunetle dolaş; Sessizliğin içinde huzur bulunduğunu unutma. ßaşka türlü davranmak gerekmedikçe Herkesle dost olmaya çalış. Sana bir kötülük yapıldığında verebileceğin en iyi karşılık unutmak olsun. ßağışla ve unut.”
ßu foruma Lastdesiqner'ın tavsiyesi üzerine geldim... çok güsel ve sıcak bi ortam..aklıma başka bişi gelmio..
bugünlük çaylar müesseseden sayfama gelen herkese..
__________________
Yokluğun, cehennemin öbür adıdır ..
Üşüyorum !
Kapama gözlerini ..
Konu SiBoLOqY tarafından (29/09/08 Saat 20:50 ) değiştirilmiştir..
Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!
Desem ki...
İnan bana sevgilim inan,
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgârlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.
Cahit Sıtkı TARANCI
derste okuduğumuzda çok beğenmiştin,yanlış hatırlamıyorsam..
Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!
Desem ki...
İnan bana sevgilim inan,
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgârlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.
Cahit Sıtkı TARANCI
derste okuduğumuzda çok beğenmiştin,yanlış hatırlamıyorsam..
SaOL melek en sewdiim şiirlerden birdir..sayfamda paylaştıın için teşekkür ederim..