Kara gözlü ejderhanın hayali gerçek oldu…
Birbirini kovalayan insanlar türedi sırıtan yüzleriyle
Yarı bulanık düşler gerçek oldu
Masallar hayata boğuldu
Ve kurtla kuzu dost oldu
Arkasına bakmadan kaçtı kötü kalpli cadı
Prenses parlak elmayı bir hamlede yuttu
Masallar hayata boğuldu
Ebrehe Ebabile vuruldu
Ebabil taşlarını cebinde unuttu
Ve kıvılcımlar parladı yerkürede
Kütüklere kaydoldu ejderha
Ejderha inse büründü.
Uyandı ejderha, kaleme yumuldu
Aşk kahroldu, sema lanet yağdırdı
İnsan yokoldu, türedi ejdarha
Damlara çıktı lisan, haykırdı “ben ölüyorum”
Atladı uçuruma ölmedi, kelepçeye vuruldu.
Adı değişti kervanın ve buralar vaha oldu
Masal evine dönmedi ve kürenin ortasına kuruldu
Küre dönmeyi unuttu…