Hayal gibi hatirliyorum o gunu,
titremekten cok yorulmustum ve ayaga kalkamaz olmustum artik
Sanki derin bir uykudaymisim ve birden sicrayarak uyanacakmisim gibiydi
ama keske ruya olsaydi dedim ozaman
keskelerin bir fayda etmeyecegini coktan biliyordum oysa
Her bir gun gectikten sonra saglam kaldigima seviniyor ve ve dahada gucleniyordum
ve her bir gunun baslangicinda dahada baglaniyordum davama
ve asla gostermiyordum korktugumu ya da konusacagimi
sonunda inandigim oldu ve ciktim o iki adimlik hucremden
sanki bir cocuk gibiydim yurumeye konusmaya korkuyordum,
gozlerim yaniyordu dogru ya uzun zaman sonra cikmistim gun isigina
hersey nasil da deyismis oysa
yeniden yepyeni bir sayfa acip kaldigimiz yerden devam edecektik davamiza,
yoldaslarim cikmislarmidir diye dusundum, ve cok sonra duydum onlar benim kadar sansli cikmamislar
ne tuhaf en cok en kotu iskenceyi ben gordum sanirdim
oysa onlar sonsuza kadar terk etmisler buralari