çıngıraklı yılanlar…üniformalarını çıkartsın bana aynaları göster!
ve sen…
körkütük sis…başıma çöken
bilmez misin…?
cahilin aklına düşmüş… talihsiz düşünceyi…ne kalem ne de mürekkep yazmak ister ve nasır tutmuş beyinler…rüyasız gecelere benzer
…
-umut kokan…
söylenememiş her söz…dilde yara-
ve sen…
zorba çığlık…gölgede serinlemek yasaktır diyen
bilmez misin?
ayazda kalmış… yavru kuş gibi hisseder kendini… ressam tuvaline girememiş her boya ve kekeme bir udun hüznünü taşır şarkılardan kovulmuş her nota
-yalnızdır…
yankısını bulamamış her ses- ha alevler içine düşmüş kar tanesi… ha sararan yapraktaki yeşilin çırpınışları /bir yangından bir yangına göçüştür/ son nefes
bilirim!
-gülümsemez her masal… ve her zaman gül sunmaz namlusundan hayat- kızıldır öfkenin rengi… ölümün yarısıdır böyle yaşamak
Sakın Ağlama ... Güneş Üşür !
Ağaç şeklinde