Bizde Çocuktuk

[jirhat]

Hijyenik olmayan pamuklu çocuk bezi ile tahta beşik ile büyüdük.
Çocuklar için güvenli kapaklar, kilitler, elektrik prizleri yoktu.
Ve bisiklete kasksız binerdik. Gideceğimiz yere yanımızda bir koruyucu ile değil yalnız giderdik hiç bir rizikoyu düşünmeden. Otomobilde çocuk koltuğu olmadan
ve kemer bağlamadan taşırdı bizi. Erkek çocuklar......in tornetleri vardı.
Onları bir otomobil edası ile kullanır, bakar ve parkederlerdi.
Sonra karşılarına geçip hayran hayran seyrederlerdi.
Bütün imalatı bize aitti.

Ceşmeden su icerdik.. Pasta yerdik, ekmek yerdik,
şekerli icecekler içerdik ve fazla kilolarimiz yoktu cünkü sokakta oynardık
3-4 arkadaş aynı şişeden içerdik ve hiçbirimiz ölmezdik.Oyuncak arabaları
haftalarca ugrasip kendimiz yapardık sadece fren yapınca nasıl iz kaldığını görebilmek icin. Problemlerimizi kendimiz çözmeyi oğrendik. Sabah evden cıkıp aksam sokak lambalari yanincaya kadar disarida kalabilirdik. Anamiz gece sokaktan bizi çeke çeke, bağıra bağıra alırdı. Kimse bize ulaşamazdı cep telefonlarımız yoktu. Akıllara zarar! Playstationlar,
nintendolar, videolar, PC, 98 kanallı kablo yayını, internet, chat odaları yoktu.
Arkadaşlarımız vardı sokağa cıkar ve bulurduk onları. Oynadığımız oyunlarda
bazen canımız yanardı, ağactan düşerdik, heryerimiz cizilirdi, çeşitli kazalar ve yaralar olurdu. Ama asla haklılık haksızlık kavgası olmazdı.
Doktora giderdik kimse de suçluluk duymazdı.
Hatırlar mısınız kazaları? Dövüşürdük, itişirdik mor lekeler oluşurdu ama biz cabucak iyileşmesini öğrendik. Ağaç dallarından çelik comak oynardik, birbirimizin gozunu oymazdik. Komsu bahcesindeki kiraz agacina dalardik.
Bilirmisiniz "dalmayi" meyva bahcesine "dalmayi" dut agaclarinin tepesinde dolasmayi onu sallamayi ve ortunun uzerinden dut yemeyi bilirmisiniz?

Onceden haber vermeden bisikletle veya yuruyerek bir arkadaşımıza gidip zili çalardık, içeriye girip saatlerce oynar, konusurduk (Dusunebiliyormusunuz habersiz). Eger dogru zamanda gelmediysek iceri giremezdik. O zaman da hayal kirikligini ogrenirdik, herseyin istedigimiz gibi ve istedigimiz zamanda olamayacagini öğrenirdik.

Öğretmenlerin daha cok zamanı vardı ve neşeliydiler. Herkes koleje gitmezdi, gitmeyenler aptal sayılmazdı. Kuafor de olunabilirdi. Sans-talih-kader-kısmet sattiniz mi sokaklarda. Bagira bagira. Sonra kutudaki gofretleri oturup bir köşede gizlice yediniz mi siz? Yaptigimiz herseyin arkasinda dururduk ve tutarlıydık. Okulla veya kanunla celişkide olduğumuzda ailemiz bizi dışlar mı düşüncesi yoktu.

Sorumluluk sahibiydik ve herşeyi başardık.!!!.." Evet biz başardık ve çocukluğumuzu yaşadık doya doya... Evet biz de çocuktuk...


Alıntıdır