EfKârıMa ÇEyreK vAr

(yalnizlik sirça kösküm / cama dayanmis burnum
hava puslu, bulutlu / efkârima çeyrek var)

Sen Istanbul gibisin sevgilim..

Bazen Sultan Ahmet Camii'nin avlusunda yemlenen
gri bir güvercinin; kursaginda dil gibi
ürkek, kuskulu ve
.................... tedirgin sözlerin..

Bazen Karaköy Iskelesi'nde aksam simidi satan
hinzir bir bacaksizin; yüreginde can gibi
sicacik, taptaze ve
.................... çitir çitir hevesin..

Bazen de Pera Palas Oteli’nin aynalarinda gezinen
fettan bir gölgenin; yalazinda tül gibi
hesapsiz, çalpara ve
.................... çirilçiplak sebebin..

Kâh Eminönü’nün nemli zemini gibisin
kâh Kasimpasa’nin delikanli ayazindan
.................................................. daha keskin ve derinsin
ve sanirim Babiali’de degil de
Kumbaraci Yokusu’nda tikaniyor nefesin..

Sen Istanbul gibisin sevgilim
ya Beyoglu nostalji tramvayinin vatman amcasi kadar asina
ya da izledigi güzergâhin raylari kadar kesinsin
ya da Haydarpasa Gari'nda bekleyen yolcular kadar kentlisin.

Sen Marmara Denizi'nin dalgalarinda çirpinan yakamoz
bir balikçi kayiginin sipirdayan yarim küregi gibisin.

Kimi zaman Anadolu Hisari'nin viran duvarlari misali dökülüyorsun
kimi Kiz Kulesi'nin kizil gecelerinde bir zindani aska dönüsüyorsun
ve sen edalim;
Emirgan'in o ihtisamli seyrinde
izani zivanadan çikmis üç sirça kösk gibi
.................................................. eflaka yükseliyorsun.

Seni düsünüyorum
arasira Sirkeci Hatti'ndaki külüstür vapurlari
veya çiglik çigliga bagiran martilari
sonra Besiktas'i, Çiragan'i, Çamlica'yi..

Arasira kendimi düsünüyorum
arasira bahçeleri, laleleri, saraylari
veya Gülhane'yi, Göksu'yu, Sadabat'i
sonra Konstantiniyye Surlari'nda
mehtabi oksayan Bizansli Elena'yi..

Ve ansizin sen gözbebegim
Alkazar Sinemasi'nda içli bir Türk filminin
bestesi buruk, güftesi hazin sarkisi oluyorsun
ya da Ortaköy'de ahsap bir evin asma katinda
veranda begonyalari kadar pervasiz büyüyorsun.

Kimi zaman Yedi Tepe'nin yedisinde
kimileyin Altin Boynuz'un o meczup mavisinde
arada bir Eyüp Sultan'in münacat pesrevinde
yahut Baba Haydar Tekkesi'nin müebbetinde gizleniyorsun.

Ya sonra
bu koskoca Beldeyi Tayyibe'de
Ayasofya gibi öksüz
Mihrimah Sultan kadar zarif
Rüstempasa'nin çinileri kadar mukim
meftunca gülümsüyorsun.

Yahut sabahin saat üçünde bir köhne iskembeci de
çakirkeyif bir çorba içimi kadar sade ve sakin
yahut Yerebatan Sarayi'nin dehlizleri kadar karanlik
Galata Kulesi'nin odalari kadar gizemli görünüyorsun.

Ve sen
Bogaziçi'nin hasmeti mahserinden
Piyer Loti'nin telveyi zarafetinden
ve Karacaahmet'in payidar sessizliginden
usulca süzülüyorsun.

Saki sevgilim
sarap yarenim
sen yalnizlikta Dolmabahçesaray'im
sen cama dayanmis kirik burnum
beyaz, puslu bulutum
hava saganak yagmurlum
sen efkârima çeyrek kala güzellesiyorsun.
ve sen Istanbul'un ta kendisi oluyorsun..


Halil Pazarli