Hani ilk insan bendim, gönlüne giren,
Aşkım diye hitap edecektin bana,
Karmaşık duygularla başladık bu aşka seninle,
Neden bu sevgi döndü birden ayrılığa,
Geceleri uyuyamıyordum sebebi sendin.
Uyuyamıyordum geceleri yıldızına gülümsemekten,
Sendin gönlümün zincirlerini kıran,
Ve sen olmuştun ilk gönlüme giren,
Hayatımın anlamı demiştim sana
Sense üzgünüm demekle yetindin.
Duygularım tam dönüşmüştü ki aşka
Sen beni yapayalnız bırakıp gittin.
Sana kalbimi açtım, sense yıktın beni
Bravo sana yıkan oldun, kıran oldun.
Kalbime kazımışken ismini,
Sen sevda çiçeğimi kendi ellerinle soldurdun.
Sen hep gül boş ver beni,
Ben alışığım yıkılmaya, ağlamaya,
Sen unut sözlerimi, ismimi,
Bense unutmayacağım seni asla,
Hayatımın anlamı dedim sana,
Gülün ömrü az olur diye gülüm bile demedim.
Sen paramparça ettin beni,
Şunu bil ki ben seni hala sevmekteyim.
Dost olalım demişsin mektubunda,
Kusura bakma ama sevdiğim insanla dost olamam.
Sen unut bu yaşananları hayatımın anlamı,
Benden isteme, ben asla unutamam.
Seni seviyorum,
ama nasıl?
avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya,
çıldırasıya...
Seni seviyorum,
ama nasıl?
kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beşyüz
yüzde hudutsuz kere yüz...
haYaTımıN aNlamI
Normal
