Körkütük aşık olduğunuz biri var. Öyle ki ondan başkasını görmüyor gözünüz. Her an, her dakika aklınız onunla dolu, meşgul. Ondan başkasını ve başka birşeyi düşünemiyorsunuz. Onunla belki de yaşayabileceğiniz en güzel, en olumlu ve de en anlamlı ilişkiyi yaşadınız. Hayatınızda ne biliyorsanız bunu size o öğretti. Uzunca bir süre hayatınızda oldu, yer aldı, doldurdu. Ve öyle bir an geldi ki, ona olan sevginizi artık tanımlayamaz oldunuz. Herşey güzel ve sakindi. Ama sonra.
O kişi birden ve hiç ummadığınız bir anda sizi bırakıverdi. Hiç bir açıklama yapma gereği duymadı. Böyle olması gerekiyordu, dedi hareketleriyle. Sizin bütün görüşme çabalarınızı reddetti. Bütün konuşma çabalarınızı engelledi. Siz kovaladıkça o kaçtı. Bir zamanlar sizi sevdiğine dair hiç bir iz kalmamış gibi hareket etti. Kendini sakladı. Hayatınıza girdiğinden çok daha kısa bir sürede, çok daha anlamsızca ve çok daha fazla üzüntü vererek sizi terketti.
Siz acınızla nasıl başedeceğinizi bilemediniz. Çünkü nasıl ki, daha önce hiç böylesine aşık olmamıştınız, bu yüzden terkedildiğinizde de ne yapmanız gerektiğini bilmiyordunuz. Avunmak için hiçbir şey yoktu hayatınızda. Çünkü böylesine yoğun bir sevgiyi pek az kişinin yaşadığına inanıyordunuz.Yaşayanlar da zaten bu avunma ya da üzülme sürecini çoktan geçmişlerdi. Yalnızdınız. Yaptığınız hiç bir şey sizin yangınınızı söndürmüyordu. Ona ulaşmaya çabaladığınız her an, aldığınız tepki bir öncekinden daha fazla yıkıcı ve öldürücü oluyordu. Bu duruma ne kadar dayanabilirsiniz? 1 ay mı? 3 ay ? yada 8 ay mı?
Bir dakika! Yargısız infaz yapmayalım mı? Bir de onun tarafından olaylara bakmak gerek mi diyorsunuz? Bakalım o halde. O görünüşte bu olaydan hiç etkilenmedi. Hayatında sahip olduğu en büyük ve en son aşkıydınız. Defteri sizinle dürülecekti ve sizden başkası olmayacaktı. Ve o sizden daha hassas çıktı. Sizden kaçması bunu gösteriyor değil mi? Sizinle yüzleşmeye yüzü yok. Sizinle istediğiniz gibi dost yada arkadaş da kalamaz, zira "sizinle dost kalamayacak kadar size karşı daha hala zayıf", yani sizi daha hala sevgili gibi görüyor, ama devam edemiyorsunuz çünkü bu ilişkinin uzun vadede kendi konumundan dolayı bana zarar vereceğini düşünüyor ve bu yüzden nokta koyuyor. Noktayı nasıl koyacağını bilemediği için de kaçarak yapıyor bu işi. Onunla konuşma ya da görüşme taleplerinizi geri çeviriyor, çünkü yapamayacağını ve son veremeyeceğini düşünüyor. Ama ara ara bazı şeyleri yapmasını istediğinize dair mesaj yolladığınızda bunları harfi harfine uyguluyor. Sizi sevdiğinizi söylüyor ve mutlu olmanızı istiyor. Bununla vermek istediği mesajı aldığınızı düşünüyor.
Şimdi bana bu olayın dışardan nasıl göründüğünü söyler misiniz? Ne yapmanız gerekiyor? Nasıl davranmalısınız? Bi düşünün, onunla ayrıldığınızdan sonra bir türlü rayına oturmayan, sizi tatmin etmeyen, huzursuz ve her daim kaçmayı ve bırakıp gitmeyi düşündüğünüz bir işiniz var ve bu iş sizin tüm gününüzü alıyor. Ev hayatınızda da karşılaştığınız bazı güçlükler var ve bu sorumlulukları taşıma misyonu size aniden yüklendi. Ve en kötüsü, yukarıda bahsedilen tüm olayları yaşadığınız o kişiyi her gün görmek, gördüğünüzde görmemiş ve hiç tanımıyormuş gibi davranmak, yaşadığınız bu olayları hiç yaşanmamış gibi hareket etmek ve belli etmemek zorundasınız. Ve onu hala çok seviyorsunuz. Ama bunca yaşanan olaydan sonra, çok incindiğiniz ve yaralandığınız aşikar.
"Sevmek, onu ölürcesine severken masum bir vedayı hak etmektir"
Evet, bu durum yaklaşık 3 senedir devam ediyor, ve ben yanıtınızı istiyorum: Siz olsaydınız ne yapardınız?
__________________
Seni seviyorum,
ama nasıl?
avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya,
çıldırasıya...
Seni seviyorum,
ama nasıl?
kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beşyüz
yüzde hudutsuz kere yüz...
// Bitmiş Bir Aşk Hikayesi //
Normal
