İki cocuklu bir aile hafta sonunu piknık yaparak geçirmeye karar verırler.Piknık yerıne vardıklarında anne yemeği hazırlanken,çocuklar babalarıyla birlikte yürüyüşe cıktılar.Uzun bi yürüyüşten sonra küçük çocuk oldukca yorulmustu,babasına yalvaran sözlerle bakıp "babacıgım cok yoruldum,lütfen beni kucagında taşır mısın?"dedi.Baba"bende yorgunum oğlum"der demez,cocuk aglamaya basladı.Baba tek kelıme etmeden ağactan bir dal kesti.Dalı bıçakla biçimlendırıp,çocuga zarar vermeyecek sekılde yonttu.Sonra dalı oğluna verdi"Al oğlum,sana güzel bir at"dedi.Çocuk sevincle dal parcasından yontulmus ata bindi ve sıçrayarak,ata vurarak evin yolunu tuttu.Baba gülerek kızına "İşte yasam budur kızım,bazen zihnen ya da bedenen kendini çok yorgun hissedeceksın.İşte o zaman kendine degnekten bir at bul ve neşe ile yoluna devam et.Bu at bir arkadas,bir sarkı,bir şiir,bir çiçek ya da bir çocugun tebessümü olabilir"
yaşamı ara ve bul
Ağaç şeklinde